Voel jij je als OUDSTE DOCHTER altijd verantwoordelijk voor anderen
maar vergeet jij jezelf?
Je bent die oudste dochter, of je droeg/draagt die rol.
De sterke, de verstandige, de helper. Je hebt altijd voor anderen gezorgd.
En hoewel je je leven ogenschijnlijk goed op orde hebt — een job, gezin, sociaal leven —
ontbreekt er vanbinnen iets.
In mijn BALANS-programma en familieopstellingen help ik je terug te keren naar wie jij écht bent.
Zonder maskers, zonder schuldgevoel.
Zodat jij weer mag leven vanuit jouw verlangen en niet vanuit plicht.
Ontdek hier verder hoe ik ook jou kan helpen!
Want je moet het werk zelf doen, maar je hoeft het niet alleen te doen!
Voel je welkom. Hier is plek voor jou.
9 dingen waar oudste dochters tegen aan lopen
Pleasen
Je staat constant aan om te scannen of je niks vergeten bent of dat je nog iemand moet helpen. Want je voelt feilloos aan wat anderen nodig hebben, maar negeert ondertussen je eigen grenzen en noden. Je bent zo gewend om te zorgen, dat je amper nog weet hoe het voelt om zelf te ontvangen.
Druk in je hoofd
Het voelt druk in je hoofd. En bovendien loop je vaak vast in negatieve en strenge gedachten over jezelf. Je gedachten staan immers nooit stil. Je maalt, wikt, weegt. Over wat je gezegd hebt. Wat je moet doen. Of je het goed hebt gedaan. En meestal eindigt het met dezelfde conclusie: Ik had misschien beter... Je hoofd is een storm waar je maar moeilijk uit stapt.
Moeilijk grenzen stellen
Je vindt het moeilijk om "neen" te zeggen uit angst om anderen teleur te stellen.
Je agenda staat vol, je hoofd zit overvol, maar toch zeg je weer ‘ja’. Je bent bang om egoïstisch over te komen. Je wilt niemand kwetsen. En dus cijfer je jezelf opnieuw weg. Maar elke keer dat je dat doet, raak je een stukje verder van jezelf verwijderd.
Alleen voelen
Je hebt het gevoel dat niemand écht hoort of begrijpt wat je voelt. Je deelt je zorgen wel, maar merkt dat anderen ze snel relativeren. Dus houd je nu alles maar gewoon voor jezelf — omdat je het toch zelf moet oplossen.
En hoe meer je je best doet om sterk te zijn, hoe eenzamer je je voelt.
Perfectionisme
Je legt de lat torenhoog - want alleen dan voel jij dat je de moeite waard bent. Je streeft daartoe naar controle. Naar het juiste. Naar niet falen. Maar ondertussen put je jezelf uit. Je legt druk op je schouders die niemand van je vraagt — behalve jijzelf. En als het dan eindelijk ‘goed genoeg’ is… voelt het zelden écht als voldoening.
Schuldgevoel
Je gunt jezelf nauwelijks tijd om écht te ontspannen of te genieten.
Even op de bank zitten? Een avond niets doen? Genieten zonder iets ‘nuttigs’ te doen? Het lukt je zelden. Er is altijd iets wat nog moet. Je voelt je schuldig als je even niet presteert of zorgt. En dus hol je door, ook als je eigenlijk op bent.
Moeite met echte verbinding
Je bent aanwezig, luistert, helpt — maar toch voelt het alsof je er niet helemaal bij hoort. Alsof er een muur staat tussen jou en de ander. Je deelt weinig over jezelf, laat zelden zien wat er écht in je leeft. Niet omdat je dat niet wil, maar omdat je het simpelweg niet gewend bent. Intimiteit voelt spannend. Kwetsbaar zijn is moeilijk. En dus blijf je op veilige afstand — ook al mis je diep vanbinnen echte nabijheid.
Lage eigenwaarde
Je twijfelt snel aan jezelf. Je innerlijke stem is eerder kritisch dan liefdevol. Complimenten schuif je weg, fouten blijven lang hangen. Diep vanbinnen vraag je je af: Ben ik eigenlijk wel goed genoeg?
Eigen behoeften negeren
Je stelt beslissingen uit omdat je niet goed weet wat je zelf nodig hebt of wilt. Je bent zo afgestemd op de ander, dat je je eigen verlangens amper nog voelt. Kiezen is moeilijk — want wat als het niet klopt? Wat als iemand teleurgesteld is? Je leeft vooral op automatische piloot, terwijl je diep vanbinnen snakt naar richting en helderheid.
Ann Jannes, systemisch coach, Echt mezelf
Het is nu eindelijk tijd voor jou!
Tijd om te voelen wat jij nodig hebt.
Om ruimte te maken voor wie jij bent – onder alle lagen van ‘sterk zijn’.
Om weer te genieten van kleine dingen, te ademen, te spelen.
Want je verlangt ernaar…
– rust in je hoofd, zachtheid in je lijf
– keuzes maken zonder schuldgevoel
– je eigen grenzen kennen én bewaken
– niet meer hoeven presteren om je waarde te bewijzen
– lichtheid, plezier en doen wat jóu blij maakt
– te weten wie jij bent, los van wie je moet zijn voor anderen
– te genieten zonder iets te moeten verdienen
Zodat je kan zeggen:
“Dit ben ik. En dat is genoeg.”
Verhalen van mijn klanten
Marie
Marijke ligt naast haar partner in bed.
Hij raakt haar hand. Ze glimlacht automatisch.
Maar vanbinnen voelt ze zich… ver weg.
Afgesloten. Alleen. Verdwaald.
Niet alleen ’s avonds — ook in haar leven.
Ze lacht op familiefeestjes. Zorgt. Regelt.
Maar zichzelf tonen? Ze weet niet meer hoe.
Ze vraagt zich af:
Wat wil ik eigenlijk? Wat voel ik? Waar ben ík gebleven?
Intimiteit voelt als iets waar ze naar verlangt…
en tegelijk iets waarvoor ze zich verschuilt.
Als oudste dochter was ze altijd de sterke.
Ze zorgde. Slikte emoties in.
Wilde niet tot last zijn.
En dat masker draagt ze nog steeds.
Altijd beheerst. Altijd ‘oké’.
Maar diep vanbinnen verlangt ze naar meer.
Naar echte verbinding.
Naar zichzelf durven tonen — ook in haar onzekerheid.
Ze wil weer voelen. Niet enkel leven vanuit haar hoofd.
Maar ook vanuit haar hart.
Haar lijf. Haar ziel.
Lisa
Lisa is moe.
Niet gewoon moe, maar tot in haar botten.
Ze blijft lachen, maakt haar lijstjes, vinkt ze af.
Maar vanbinnen voelt ze het:
Ze raakt zichzelf kwijt.
Ze weet niet meer wat ze écht wil.
Voelt zich schuldig als ze rust neemt.
Zegt “ja”, terwijl haar lichaam “nee” zegt.
Ze probeert sterk te blijven — zoals altijd.
Maar diep vanbinnen groeit de vraag:
“En wie zorgt er eigenlijk voor míj?”
Tijdens de familieopstellingen in mijn Stiltehuis ziet Lisa het patroon helder:
Altijd klaarstaan. Alles voorkomen wat fout kan gaan.
Alsof ze verantwoordelijk is voor het geluk van iedereen.
En dan komt het beeld terug van vroeger.
Lisa als oudste dochter.
Rustig. Flink. Zorgzaam.
Ze voelde de stille verwachting: “Jij moet het voorbeeld geven”
Ze leerde al jong:
Als ik sterk ben, word ik gezien. Als ik zorg, komt het goed.
Maar nu voelt ze dat het anders mag.
Met zachtheid, ruimte en rust.
Dorien
Dorien is altijd de sterke geweest.
Altijd verantwoordelijk, altijd zorgend.
Op haar werk. Thuis. In vriendschappen.
Ze regelt, lost op, luistert — en zet haar eigen behoeften opzij.
Maar de laatste tijd voelt ze dat haar energie wegsijpelt.
Haar hoofd zit vol.
Haar lijf is moe.
Soms is ze verdrietig, zonder dat ze weet waarom.
En dan komt die gedachte steeds vaker op:
“Nu is het míjn beurt.”
“Ik heb altijd voor anderen gezorgd… nu mag ik voor mezelf kiezen.”
Maar hoe doe je dat?
Als je nooit geleerd hebt om stil te vallen, om ‘nee’ te zeggen zonder schuldgevoel?
Hoe leer je opnieuw te zijn — in plaats van alleen maar te doen?
Het is een nieuwe stap. Spannend.
Maar ergens vanbinnen weet Dorien:
Het is tijd. Voor mezelf.
Review van Echt Mezelf - Systemisch coach Ann Jannes - familieopstelling
Door lise hillen - oudste dochter
"Ann is een geweldige systemisch coach. Ze creëert meteen een veilige sfeer en weet precies wat nodig is. Ze weet de juiste vragen te stellen om tot de kern te komen. Ik ben ontzettend blij met haar begeleiding!"
Wil je graag een afspraak maken of heb je een vraag voor me, bel me of stuur me gerust een bericht. Of als je liever een mailtje stuurt, dan kan dit uiteraard ook. Of klik op de knop hieronder, maak rechtstreeks jouw afspraak voor een familieopstelling.
Echt Mezelf
Binnengoor 12, 2235 Hulshout
Ondernemingsnummer: BE0760.685.084